Umowa na czas określony po 33 miesiącach z mocy prawa zamienia się w umowę na czas nieokreślony. Bywają jednak wyjątki – jakie? O tym poniżej.
Zgodnie z art. 251 § 1 Kodeksu pracy umowa na czas określony zawarta z tym samym pracownikiem nie może trwać dłużej niż 33 miesiące. Pracodawca i pracownik mogą zawrzeć maksymalnie trzy umowy terminowe. Zgodnie z przepisami Kodeksu pracy (art. 251 § 3) po przekroczeniu któregokolwiek z tych limitów, tj. od dnia następującego po upływie 2 lat i 9 miesięcy lub od dnia zawarcia czwartej umowy na czas określony, umowa przekształca się z mocy prawa w umowę na czas nieokreślony.
Przekroczenie limitu 3 umów oraz zatrudnienie pracownika na dłużej niż 33 miesiące jest jednak dopuszczalne w wyjątkowych sytuacjach zdefiniowanych w art. 25 § 4 i § 41 Kodeksu Pracy. Są to następujące przypadki:
UWAGA!
Umowa na okres próbny (zawarta w celu sprawdzenia kwalifikacji pracownika – art. 25 § 2 Kodeku pracy) nie wlicza się do powyższego limitu.
Chcesz mieć pewność, że sprawy kadrowo-płacowe są w Twojej firmie są prowadzone w pełni profesjonalnie? Skorzystaj z outsourcingu kadrowo-płacowego Grant Thornton >>
1. Umowa na zastępstwo podczas usprawiedliwionej nieobecności
Umowa na zastępstwo może być zawarta z tym samym pracownikiem więcej niż trzy razy, ponieważ niejednokrotnie zdarza się, że nieobecny pracownik przedłuża swoją nieobecność. Aby nie przygotowywać kolejnych umów warto zabezpieczyć się nie wpisując konkretnej daty powrotu zastępowanego pracownika, a umieścić taką klauzulę: „umowa na czas usprawiedliwionej nieobecności pani/pana… (imię i nazwisko zastępowanego pracownika).”
2. Wykonywanie pracy o charakterze dorywczym lub sezonowym
Umowy sezonowe są zawierane zazwyczaj w okresie wakacji lub na kilka miesięcy, kiedy jest największe zapotrzebowanie na pracowników sezonowych. W tym wypadku jest dopuszczalne zatrudnianie pracowników powyżej 33 miesięcy oraz na więcej niż 3 umowy terminowe.
3. Wykonywanie pracy przez okres kadencji
W przypadku, gdy osoba jest wybierana na kilka kadencji (następujących bezpośrednio po sobie lub w różnych odstępnych czasowych) limit 33 miesięcy oraz 3 umów nie obowiązuje, a osoba wykonuje swoją pracę zgodnie z okresem kadencji.
4. Wskazanie obiektywnych przyczyn leżących po stronie pracodawcy
Pracodawca musi wskazać faktyczne przyczyny zawarcia umowy o takim charakterze oraz zawiadomić właściwego okręgowego inspektora pracy w ciągu 5 dni od zawarcia ww. umowy o pracę. Zawarcie umowy musi służyć rzeczywistemu zapotrzebowaniu pracodawcy i być właściwie uzasadnione. Może to być na przykład zatrudnienie pracownika do pracy przy określonym projekcie informatycznym, który będzie trwał dłużej niż 33 miesiące.
5. Przedłużenie umowy do dnia porodu
Zgodnie z art. 177 Ochrona pracownicza w okresie ciąży i urlopu macierzyńskiego, umowa terminowa kobiety ciężarnej, która została przedłużona do dnia porodu i przekroczyła limit 33 miesięcy, nie przekształca się w umowę na czas nieokreślony.
Przeczytaj RAPORT „HR-owiec na rynku pracy” czerwiec 2021 >> (klik)
Ile może zarobić HR-owiec? W jakich miastach szybko znajdzie pracę? Na jakie benefity może liczyć?
Wszyscy pracodawcy powinni bezwzględnie przestrzegać limitu 33 miesięcy i 3 umów oraz pamiętać o powyższych pięciu wyjątkach przewidzianych w przepisach prawa pracy, które dopuszczają przekroczenie tych limitów i nie skutkują przekształceniem umowy terminowej w umowę na czas nieokreślony.
