Jesienią tego roku zaczną obowiązywać zmiany wprowadzone do Kodeksu pracy w zakresie świadectw pracy. Między innymi zostanie skrócony czas na ich wydawanie, a za opóźnienie w dopełnieniu tego obowiązku pracodawcom będzie groziła kara grzywny. Jakie jeszcze zmiany czekają pracodawców w dziedzinie dokumentacji pracowniczej po ustaniu stosunku pracy? Tych kluczowych naliczyliśmy aż 5!
Pierwsza zmiana: dotychczas pracodawcy byli zobowiązani do niezwłocznego wydania świadectwa pracy w związku z rozwiązaniem stosunku pracy lub jego wygaśnięciem. Zgodnie z najnowszymi zmianami (zainicjowanymi przez Prezydenta), wydanie pracownikowi świadectwa pracy będzie musiało nastąpić w dniu ustania stosunku pracy.
Potrzebujesz wsparcia w zakresie prowadzenia dokumentacji pracowniczej? Wejdź na stronę https://grantthornton.pl/usluga/outsourcing-kadr-i-plac/ i skorzystaj z szerokiej wiedzy i doświadczenia kadrowo-płacowego ekspertów Grant Thornton!
Druga zmiana: w przypadku ponownego nawiązania stosunku pracy, na wydanie świadectwa pracodawcy będą mieli (jak dotychczas) 7 dni. Przy czym – co jest nowością – jeśli z przyczyn obiektywnych nie będzie to w tym terminie możliwe, wydanie świadectwa (pracownikowi lub osobie przez niego upoważnionej) będzie musiało nastąpić w ciągu 7 dni od daty upływu tego terminu – pocztą (za pośrednictwem operatora pocztowego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe) albo w inny sposób.
Trzecia zmiana: nieterminowe wydanie świadectwa pracy będzie sankcjonowane karą grzywny w wymiarze od 1000 zł do 30 000 zł. Taka zmiana nastąpi już od 7 września bieżącego roku.
Czwarta zmiana: pracownicy zyskali dodatkowych 7 dni na zawnioskowanie do pracodawcy o sprostowanie świadectwa pracy. Dotychczas na zgłoszenie zastrzeżeń wobec uzyskanego dokumentu po ustaniu stosunku pracy mieli tydzień, a po 7 września zyskają dodatkowy. W przypadku odmowy ze strony pracodawcy, będą mieli kolejnych 14 dni (od daty otrzymania odpowiedzi ze strony zatrudniającego) na wystąpienie z żądaniem sprostowania do sądu pracy. Gdyby pracodawca nie zawiadomił ich o swojej odmowie, żądanie sprostowania wnosi się do sądu pracy.
Piąta zmiana: pracodawcy będą mogli zostać zobowiązani przez sąd do wydania świadectwa pracy. Jeżeli okaże się, że dany pracodawca nie istnieje, albo z innych przyczyn wytoczenie przeciwko niemu powództwa o zobowiązanie go do wydania świadectwa pracy nie będzie możliwe, wówczas pracownikowi będzie przysługiwało prawo wystąpienia do sądu pracy z żądaniem ustalenia uprawnienia do otrzymania świadectwa pracy. Pracownik będzie miał na to czas do upływu terminu przedawnienia (podobnie jak w przypadku żądania sprostowania świadectwa pracy). Dodatkowo (w myśl zmian Kodeksu postępowania cywilnego), jeśli pracodawca nie będzie już istniał lub nie będzie możliwe wytoczenie przeciwko niemu powództwa, sąd rozpozna żądanie w postępowaniu nieprocesowym jako żądanie ustalenia uprawnienia do otrzymania świadectwa pracy. Jeśli je uwzględni, będzie zobowiązany do określenia treści takiego świadectwa. Gdyby ustalenie wszystkich faktów było niemożliwe, w swoim wyroku sąd określi co najmniej:
- okres zatrudnienia,
- rodzaj wykonywanej pracy,
- wymiar czasu pracy,
- zajmowane stanowiska,
- tryb rozwiązania/okoliczności wygaśnięcia stosunku pracy (jeżeli określenie tego zdarzenia także okaże się niemożliwe, sąd wskaże, że rozwiązanie stosunku pracy nastąpiło za wypowiedzeniem dokonanym przez pracodawcę).
Prawomocny wyrok, który będzie zobowiązywał pracodawcę do wydania świadectwa, będzie równocześnie zastępował to świadectwo.
Nowe przepisy będą miały odpowiednie zastosowanie także do żądania sprostowania świadectwa pracy. W tym przypadku – o ile pracodawca nie będzie istniał albo wytoczenie przeciwko niemu powództwa będzie niemożliwe – sąd dodatkowo (poza w/w informacjami) będzie wskazywał:
- miejsce wykonywania pracy,
- okoliczności zaprzestania świadczenia pracy przez pracownika – jeżeli pracownik nie będzie znał trybu rozwiązania stosunku pracy czy okoliczności jego wygaśnięcia,
- pracodawcę, który był obowiązany do wydania świadectwa pracy,
- przyczynę, z powodu której wystąpienie przeciwko pracodawcy z żądaniem zobowiązania go do wydania świadectwa pracy było niemożliwe.
WAŻNE! W sprawach dotyczących egzekucji świadczeń niepieniężnych z zakresu prawa pracy przestanie obowiązywać wyłącznie zasada składania wniosków tam, gdzie znajduje się „siedziba pracodawcy” i „miejsce pracy”. Od 7 września w sprawach z zakresu prawa pracy wierzyciel będzie mógł złożyć wniosek do sądu właściwości ogólnej dłużnika albo do sądu, w którego okręgu praca jest, była lub miała być wykonywana, albo do sądu, w okręgu którego znajduje się zakład pracy.
oprac. HZK za Ewa Podgórska-Rakiel lex.pl
