Co to znaczy, że wniosek o pracę zdalną jest dla pracodawcy wiążący i czyj wniosek można za taki uznać, w świetle najnowszych przepisów Kodeksu pracy? MRiPS odpowiada na wątpliwości pracodawców i pracowników!
Resort pracy opublikował właśnie informacje dotyczące pracy zdalnej w pytaniach i odpowiedziach (pełna treść jest dostępna >> TUTAJ <<). W swojej publikacji wyjaśnia najczęstsze praktyczne wątpliwości pracowników i pracodawców, w związku z nowelizacją Kodeksu pracy (tj. ustawą z 1 grudnia 2022 r., Dz. U. z 2023 r. poz. 240, która wprowadza na stałe do Kodeksu pracy pracę zdalną, uchylając równocześnie przepisy z zakresu telepracy), która zacznie obowiązywać już 7 kwietnia 2023 roku.
Co to znaczy, że wniosek o pracę zdalną jest dla pracodawcy wiążący?
Zgodnie z wyjaśnieniem MRiPS, pracodawca jest obowiązany uwzględnić wniosek określonych grup pracowników (o których poniżej), „chyba że nie jest to możliwe ze względu na organizację pracy lub rodzaj pracy wykonywanej przez pracownika”. W takiej sytuacji – w terminie 7 dni roboczych od wpłynięcia wniosku – powinien poinformować wnioskodawcę o przyczynie odmowy, w formie papierowej lub elektronicznej.
Potrzebujesz wsparcia w zakresie prawa pracy? Sprawdź w czym może pomóc >> Kancelaria Prawa Pracy Grant Thornton <<
Czyj wniosek o pracę zdalną jest dla pracodawcy wiążący?
Zgodnie z najnowszymi regulacjami, które – jak już wspomnieliśmy – zaczną obowiązywać 7 kwietnia br., dla pracodawcy wiążący będzie wniosek dotyczący pracy zdalnej złożony przez:
- pracownicę w ciąży,
- pracownika wychowującego dziecko do ukończenia przez nie 4. roku życia,
- pracownika sprawującego opiekę nad innym członkiem najbliższej rodziny lub inną osobą pozostającą we wspólnym gospodarstwie domowym, posiadającymi orzeczenie o niepełnosprawności albo orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności,
- pracownika, o którym mowa w art. 1421 § 1 pkt 2 i 3 Kodeksu pracy, czyli:
-
- pracownika-rodzica dziecka posiadającego zaświadczenie, o którym mowa w art. 4 ust. 3 ustawy o wsparciu kobiet w ciąży i rodzin „Za życiem”, to jest zaświadczenie o ciężkim i nieodwracalnym upośledzeniu albo nieuleczalnej chorobie zagrażającej życiu, które powstały w prenatalnym okresie rozwoju dziecka lub w czasie porodu;
- pracownika-rodzica dziecka legitymującego się orzeczeniem o niepełnosprawności albo orzeczeniem o umiarkowanym lub znacznym stopniu niepełnosprawności określonym w przepisach o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych;
- pracownika-rodzica dziecka posiadającego odpowiednio opinię o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju dziecka, orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego lub orzeczenie o potrzebie zajęć rewalidacyjno-wychowawczych, o których mowa w przepisach ustawy z 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe.
oprac. HZK za gov.pl
Honorata Zakrzewska-Krzyś
Główny specjalista ds. content marketingu i publikacji międzynarodowych w Grant Thornton. Prasowy dziennikarz ekonomiczny z kilkunastoletnim doświadczeniem zawodowym, samodzielna księgowa. Wieloletni współpracownik Grupy Wydawniczej Infor oraz Wydawnictwa Wiedza i Praktyka. Pisała m.in. dla Dziennika Gazety Prawnej czy Wydawcy Harvard Business Review Polska. Laureatka wyróżnienia prasowego „Pióro Odpowiedzialności” przyznawanego przez Forum Odpowiedzialnego Biznesu.
